१३ बैशाख २०८१, बिहीबार

राष्ट्र



बबिताकुमारी ठाकुर (कम्युनिटी नर्सिंग अधिकृत)

हे नेपाली किन तान्छौ एक अर्काको खुट्टा

आऔं मिलेर गरौ देश निर्माणको काम पुरा

कदममा कदम मिलाएर बढौ देश विकास गर्न

कहिले पनि पछि नपारौ राष्ट्रलाई  जोगाउन|

कालो गोरो भनि कसैलाई नजिस्काऊ

पहाडी मधेशी भनि कसैलाई नछुट्टाऊ

हामी सबै नेपाली आमाको सन्तान हो

हामी नेपालको गौरव र अभिमान हो |

बन्दैन ढुङ्गाको मुर्ति ढुङ्गामा हथौरा नहानी

हुदैन देश विकास देशवाशी अगाडी नबढी

कति सहिद भए रगत बगाएर यहि नेपाली भूमिमा

आऔं हामी पनि देश बिकाश गर्न पसिना बगाउम यहि कर्मभूमिमा|

हुनत लट्ठी आफैमा  बलियो हुन्छ

तर जब १०० लट्ठी मिल्छ तब अझै बलियो बन्छ

एक नेपाली  आफैमा बिर छ

तर  जब सबै नेपाली एकजुट हुन्छ तब अझै चट्टानझैँ  शक्तिशाली बिर बन्छ |

हे बिर नेपाली सचेत त  हामी हुनै पर्छ हरेक बखत

के  थाहा कहिले कहाँ बदलिन्छ हावाको गति र हाम्रो किस्मत

भाग्यमा जे छ त्यही हुन्छ भनेर पनि हामी ढुक्क बस्न सकिन्न

हामी माथि आएको कहर हामीले प्रयास नगरी रोकिन्न |

अफगानको जस्तो हाम्रो हालत नहोला भनि हामी ढुक्क बस्न सकिन्न

अफगानको जस्तो हामी नेपाली महिला पनि बुर्का लगाउनु पर्दैन भनि ढुक्क बस्न सकिन्न

हामीलाई पनि सांस फेर्न र किताब पढ्न  बन्देज हुदैन भनि ढुक्क बस्न सकिन्न

कुनै दिन हामी नेपाली पनि तालिबान को  वसमा हुदैन भनि ढुक्क  बस्न सकिन

छिमेकको नजिक आइपुगेको आगो कहिले हाम्रो घर सम्म आइपुग्छ थाहा हुदैन

आऔँ आज देखी सबै नेपाली मिलेर रक्षा गरौ देशको पछी हट्नु हुदैन |

सचेत रहौं,सुरक्षित् रहौं||                                                    

प्रतिक्रिया दिनुहोस्
विशेष समाचार