अहिले कैलाली कोराना–लाली भएको छ !

कोरोनाले विश्व थर्कमान हुने गरेर हल्लाइरहेको बेला एउटा कुनामा नेपाल पनि शान्त भएर हल्लिरहेको छ । सुदूरपश्चिम प्रदेशमा झन् भयावह अवस्था छ । सुदूरपश्चिमका चार जनामा कोरोना संक्रमण भएको पुष्टि भइसकेको छ । खप्तड, साइपाल, अपि, मालिका, शुक्लाफाँटाका प्राकृतिक मनोरम दृश्यभित्र, सुन्दर बन्न खोजेको सुदूरपश्चिमलाई अशिक्षा, गरिबी र अहमताले कुरुप बनाइदिएको छ । अहिले सुदूरपश्चिममा पनि कोभिड–१९ को माहामारीले ठूलो आर्थिक तथा सामाजिक संकट ल्याएको छ । दैनिक ज्याला मजदुरी गर्ने तथा विपन्न वर्गले ठूलो कष्ट भोगिरहेका छन् ।
चारैतिर सुदूरपश्चिम प्रदेशमा अन्न अभाव र कालोबजारीका समस्या र पीडाहरू सुनिन थालेपछि भीमदत्त निकै चिन्तित भएर एकचोटी फेरी सुदूरपश्चिम आउनु भयो । बिहान ७ ः ०० बजेतिर हाम्रो भेट भयो । मलिन अनुहारलाई अझ निन्याउरो बनाएर बोले म,
–गुड मर्निङ, भीमदत्त
–गुड मर्निङ सत्य । पत्रिका नै बोकेर आएछौ त तिमी ।
–भीमदत्त, तिमीलाई अहिलकोे खबर सुनाउनलाई लिएर आएको नि ।
– ए, ल सुनाउनुस् त ।
“अहिले कैलाली, कोराना लाली भएको छ ।
जहाँ कर्णाली सुसाउन्थ्यो, त्यहाँ अहिले कोराना सुसाइरहेको छ जोडजोडले ।।
१५ दिनदेखि नेपाल पूर्ण रुपमा लक डाउनको स्थितिमा चलिरहेको छ । नेपालमा जम्मा नौ जनालाई कोरोना सक्रमण भएको छ । यसमध्ये चार जना सुदूरपश्चिम प्रदेशका छन् । सुदूरपश्चिम तिमीले सोचे र बनाएभन्दा धेरै बढि सुदूर भएको छ । अझै उस्तै छन् भीमदत्त यहाँका मानिसहरू । अझैंसम्म पनि एकजुट हुन जानेका छैनन् । हाम्रो कुरै नगर, यहाँ सरकार आफै गरिब छ । अझै खान पुगेको छैन सरकारलाई । सुनिरहन पाउने छौ तिमीले भष्टाचार कहानीहरू । देखिरहन पाउने छौ गरिबी र भोकमरीका कथाहरु । हाम्रो सरकार कोरोनासगँ लडिबुडी खेलिरहेको बेला हामी कसरी कोरोनासंग लड्न सक्छौ ? भन त भीमदत्त !”
– होइन के भन्छौं तिमि सत्य । कोरोनासंग लडिबुडी रे ?
हो, कोरोनाले गर्दा स्वास्थ्य सामग्री खरिदमा, राहत सामग्री वितरणमा, महंगी र कालोबजारीमा मज्जाले लडिबुडी चलिरहेको छ सरकारको । हेर्दै जाउँ भीमदत्त, महामारीसंग लडेर बाचेकाहरू कालोबजारी र भोकमरीले मर्नेछन् यहाँ ।
भीमदत्त गम्भीर भए । केही थोपा आसु चुहाए । हरे, यस्तो भौगोलिक विविधता, मानवतावादी इतिहास, कर्मठ र इमान्दार किसान,े मलिलो उब्जाऊ भूमि भएको ठाउँमा पनि कालोबजारी र भोकमरी ?
उनले सोधे– के आजभोली किसानले अन्न उब्जाउदैनन् ?
–अहँ । आजभोली यहाँ कोही किसान रहेनन् । न कसैले अन्न उब्जाउछन् । यहा त सबैले अहँकार उब्जाउछन् भीमदत्त । अहँकार टुसाएर, भष्टाचार, अत्याचार, हिंसा, गरिबी, भेदभाव र छुवाछुतमा गएर झांगिन्छ, फक्रिन्छ ।
भीमदत्त ! तिमीले हलो जोतेर गएका खेतहरूले मात्रै भोकमरी मेटाउन सकेन ।
भीमदत्त मुसुक्क मुस्कुराउनु भो । भन्नुभो,
यहाँका किसानहरू कर्मठ, इमान्दार एकजुट हुनुभन्दा पहिला,
साबुन बचाउनलाई हात नधुने तिमीहरू, आफु बाच्नलाई साबुन लगाएर हात धोऊ ।
दुई छाक खाना खानलाई सडकमा दिनभरी काम गर्ने तिमीहरू, दुई छाक परसम्म खानलाई घरभित्रै बस्नुस् ।
देश र घर बचाउनलाई देश छोडेका तिमीहरू आफु बाच्नलाई देश र घर फर्किनुस् ।
अहिले कैलालीलाई कोराना लाली होइन कैलाली मात्रै बनाउनु छ !