एसईई उत्तीर्ण भएर प्रदेश सांसद् चौधरीलाई सन्तुष्टी मिलेन

आत्मसन्तुष्टीका लागि राजनीति शास्त्रमा उच्च शिक्षा पढ्ने योजना

धनगढी । सुदूरपश्चिम प्रदेश सभा सदस्य चुनकुमारी चौधरीले दुई दशमलव २५ जिपिए ल्याएर एसईई उत्तीर्ण भएकी छन् ।

राष्ट्रिय परीक्षा बोर्डले सोमबार सार्वजनिक गरेको एसईई परीक्षा–२०७६ को नतिजा अनुसार उनले ‘सि’ ग्रेस ल्याएर उत्तीर्ण गरेकी हुन् । एसईई परीक्षा उत्तीर्ण भएसंगै उनले राजनीति शास्त्रमा उच्च शिक्षा हासिल गर्ने लक्ष राखेको प्रतिक्रिया दिएकी छन् ।

एसईई परीक्षा दिन उच्च तयारी गरेकी ४२ वर्षिया उनले कोरोना भाइरसका कारण परीक्षा भने दिन पाईनन् । एसईई परीक्षा लेखेरै उत्तीर्ण गर्ने ठूलो सपना भएपनि परीक्षा लेख्न नपाएको अपसोंच भएको उनले बताइन् । ‘आफैं लेखेर एसईई परीक्षा दिने ठूलो सपना थियो,’ उनले भनिन्, ‘कोरोनाको कारण त्यो पूरा हुन पाएन । एसईई पास भएकोमा आत्मसन्तुष्टि मिलेन । लेखेरै पास भएको भए अझै धेरै जिपिए आउँथ्यो कि ? अाफैले लेखेर पास भएकाे भए यो भन्दा कम जिपिए भएपनि आत्मसन्तुष्टी मिल्थ्यो ।’

उनले एसईई उत्तीर्णबाट नमिलेको सन्तुष्टी पाउन राजनीति शास्त्रमा उच्च शिक्षा हासिल गर्दै पिएचडिसम्म गर्ने योजना बनाएकी छन् । ‘आत्मसन्तुष्टीका लागि पनि शिक्षा चाहिन्छ,’ उनले भनिन्, ‘समाजमा छविलाई उच्च बनाउन पनि शिक्षा नै चाहिदो रहेछ । त्यसका लागि म राजनीति शास्त्रबाट ११, १२, स्नातक, स्नातकोत्तर र पिएचडि गर्छु ।’

कोरोना भाइरस देखिन थालेपछि नेपाल सरकारले एसईई परीक्षा शुरु हुने दिनको अघिल्लो साँझ मात्रै परीक्षा स्थगित गरेको थियो । लकडाउनपछि पनि परीक्षा लिन नसकिने स्थितिका कारण नेपाल सरकारले विद्यालयहरुको आन्तरिक मुल्यांकनको आधारमा एसईई परीक्षाको नजिता तयारी गरी प्रकाशन गर्ने निर्णय गरेको थियो । सोही निर्णयको आधारमा परीक्षा बोर्डले एसईईको नतिजा सार्वजनिक गरेको छ ।

गोदावरी नगरपालिका–८ श्रीपुरको शारदा माविबाट एसईई दिएकी सांसद् चौधरीले कक्षा ९ र १० गोदावरी नगरपालिका–८, जोनापुरको सिद्धबावा माविमा अध्ययन गरेकी थिइन् । कैलालीको गोदावरी नगरपालिका–६ बडेहा बस्दै आएकी उनले अनौपचारिक शिक्षाबाट २०७४ मा भागेश्वर आधारभुत विद्यालयबाट कक्षा ८ को परीक्षा दिएकी थिइन् ।

सोही विद्यालयमा विद्यालयबाट ८ कक्षा बढिरहँदा प्रदेश सभामा समानुपातिकतर्फबाट सांसद् पद पाएकी हुन् । ‘एसईईका लागि मैले धेरै मेहनत गरेर पढेकी थिएँ,’ उनले भनिन्, ‘दिउँसो राजनीतिक भेटघाट, कार्यक्रम, संदद् बैठकमै व्यस्त हुन्थे । नसुतेर राति अबेर सम्म किताव पढ्थे ।’

‘विहान ६ बजे १–२ कक्षा लिने र दिउँसो सदनमा जानैपर्ने, अन्य कार्यक्रमै सहभागी हुनै पर्ने भएकाले पढाईका लागि समय व्यवस्थापन निकै कठिन थियो,’ उनले भनिन्, ‘विहान स्कुल जाँदा ड्रेस लगाएर जान्थे, त्यसपछि उतैतिर बोकेको लुगा फेरेर कार्यक्रमहरुमा जाने गरेको थिए ।’

बाल्यकालदेखि नै पढ्ने रुचि भएपनि कमैया परिवारमा जन्मेकाले उनलाई त्यो अवसर जुटेको थिएन । जन्मजात कमैया बनेका बुवा तेजराम चौधरी र आमा बेलमति चौधरीको कोखबाट जन्मेकी सांसद चौधरीको बाल्यकाल जमिनदारकै घरमै बित्यो । शिक्षा आर्जन गर्नेबेला जता बुवा आमा पुग्थे, उतै जानुपर्ने उनको बाल्यकालको विवशता थियो । यतिमा सीमित भएन उनको करुणिक जीवन । उमेर १५ पुगेपछि विवाह बन्धनमा बाँधिनु पर्‍याे । त्यसपछि घरगृहस्थीमा व्यस्त भएकी उनले प्रौढ कक्षा पढेपछि सामाजिक अभियानमा लागेकी थिइन् ।

‘यहाँसम्म पुग्न जीवनमा धेरै संघर्ष गरेको छु, गर्दै आएकी छु,’ उनले भनिन्, ‘सायद मेरो जीवनमा ग्रहण गर्न नसकेको कुनै चीज बाँकी छ भने, त्यो हो, औपचारिक शिक्षा । विद्यमान सामाजिक संरचना र गरिबीको कारण शिक्षा आर्जनबाट बञ्चित थिए । शिक्षाबिना मानव जीवन कति कहाली लाग्दो हुँदो रहेछ भन्ने कुरा म आफै भोगेको छु । जीवन जिएर पनि पटक–पटक मरेको छु ।’

उनले आधारभूत कम्प्युटर शिक्षा, ड्राभिङ समेतको तालिम लिइसकेकी छिन् । तर जीवनको उच्चतम लक्ष्य प्राप्तिको लागि शैक्षिक योग्यता अनिवार्य रहेको उनी बताउँछिन् । उनले लक्ष प्राप्तिको लागि शिक्षा आर्जन गर्नै पर्ने चाहना र बाध्यताकै कारण स्कूले यात्रा सुरु गरेको बताइन् ।
सामाजिक अभियानबाट राजनीतिमा प्रवेश गरेकी उनी कृषि तथा वन समूह हुँदै २०५१ मा तत्कालीन नेकपा एमालेको संगठित सदस्य भएकी थिइन् । उनले एमालेको क्षेत्रीय समिति, जिल्ला समितिमा संगै अन्तरपार्टी महिला सञ्जालको सदस्य भएकी थिइन् । पञ्चायत विरुद्ध लड्दा उनी थुनामा परेकी थिइन् ।

उनी सामुदायिक वन उपभोक्ता महासंघको जिल्ला तथा केन्द्रीय सदस्य, खानेपानी उपभोक्ता महासंघको केन्द्रीय सचिवालय सदस्य, महिला पैरवि मञ्चको सचिवालय सदस्य, अत्तरिया रेञ्ज पोष्टको उपाध्यक्ष, सम्वाद समितिमा मध्यस्थकर्ता, सहकारी संस्थाको संस्थापक रही सकेकी छन् ।