१४ बैशाख २०८१, शुक्रबार

सरकारी जागिर खान्न विदेश पनि जान्न !



अहिलेको युवाले सरकारी जागिर खान्न भन्दा त सामान्य नै लाग्ला तर विदेश पनि जान्न भन्दा धेरैलाई पत्यार नलाग्न सक्छ । तर, विकट पहाडी जिल्ला वझाङमा जन्मिएका २५ वर्षीय सत्य थापाले सरकारी जागिर नखाने र विदेश पनि नजाने अठोट लिएका छन् ।
सिभिल इन्जिनियर पढिरहेका थापा त्यसो भए के गर्छन होला त ? प्रश्न उठ्नु स्वभाविक हो । थापा भन्छन् सरकारी जागिर खाएर बाँधिएर बस्नु भन्दा आफ्नै व्यवसाय गर्नुपर्छ । त्यो व्यवसायले विदेश जान वाध्य युवाहरुलाई स्वदेशमै रोक्न थोरै भए पनि योगदान गर्न सकिन्छ होला ।
तीनै थापाले संसारमै कहि नभएको वहुमूल्य यार्चा र कफी मिलाएर यार्चा जाभा खोलेका छन् । मैले १० वर्ष लगातार कफी खाएर त्यसको वारेमा वुझेर अहिले काठमाडौ र भक्तपुरमा यार्चा जाभा खोले थापा भन्छन् सबै मानिमा केही न केही कला हुन्छ त्यसैलाई समातेर काम गर्नुपर्छ । प्रस्तुत छ थापा र उनको समूहको यार्चा कफी जाभा भावी योजना वारे दशै तिहार मनाउन सुदूरपश्चिम पुगेका युवा व्यवसायी थापासंग धनगढीमा गरिएको कुराकानीको सारसंक्षेप ।

इन्जिनियरिङ पढिरहनु भएको छ त्यही अनुसारको काम गर्नुपर्नेमा व्यवसायमा लाग्नु भएको छ ? किन यस्तो सोच आयो ?

म वझाङको गोलाइ हाल जयपृथ्वी नगरपालिका वडा नम्बर ४ मा रहेको वालविकास माविमा पढे । त्यहाँ आठ कक्षा पढ्दा भविश्यका पढेर के वन्ने भन्ने छलफल हुन्थो । त्यतिवेलाको छलफलमा तीन वटा विषय डाक्टर, पाइलट र इन्जिनियर हुने भन्ने मात्रै हुन्थ्यो । मैले एसएलसीपछि इन्जिनियरिङ रोजे । इन्जिनियरिङले मलाई शिक्षित बनायो । एक खालको कला सिकायो । त्यसपछि म हरेक कुरामा खेल्न थाले । अनि त्यसैक्रममा व्यवसायमा लागे ।

यार्चा कफी बनाउने प्रचलन संसारमा कहि छैन भन्ने छ तपाईहरुमा यार्चा कफी बनाउने सोच कसरी आयो ?

हो विश्वमा कही पनि यार्चा कफी सप छैन । हामीले पहिलो पटक शुरु गरेको हो । मैले बझाङमा यार्चा देखेको थिए । यार्चा वुझ्नेले यस्लाई निक्कै महत्व दिएको पाए । त्यसपछि मैले पनि यसको महत्व अध्ययन गरेर वुझे । मलाई लाग्यो यो त हिमालयको सुन हो । मैले काठमाडौमा लगातर १० वर्ष कफी खाए । त्यसपछि वझाङबाट यार्चा ल्याए र काठमाडौमा मैले खाएको कफीमा मिलाएर यार्चा कफी जाभा शुरु गरे । सुन्धाराको काठमाडौ मलमा यार्चा कफी जाभा सञ्चालन गरेको पनि अहिले एक वर्ष पुरा भइसकेको छ । हामीले भक्तपुरमा पनि यसको विस्तार गरेका छौ ।

यार्चा पाउन कत्तिको गाह्रो छ अनि त्यो संकलन गरेर काठमाडौ लैजान कानूनी झंझट छ कि छैन ?

बझाङबाट सजिलै यार्चा पाइरहेका छौ । कानूनी वाटो छिचोल्दै अहिले सजिलै काठमाडौ लैजान्छौ । फेरि हामीलाई यार्चा धेरै चाहिदैन । एउटा कपमा ३ ग्राम यार्चा र ७ ग्राम कफी हाल्छौ । एउटा मानिसले एकदिनमा ९ ग्रामसम्म यार्चा सेवन गर्दा फरक पर्देन । यार्चा र कफीको मिश्रणलाई अमेरिकाको फुड एण्ड सेफ्टीले प्रमाणित गरेको छ ।

यार्चा जाभालाई नेपालमा सुदूरपश्चिम र नेपाल वाहिर विस्तार गर्ने योजना के छ ?

यार्चा र कफीको मिश्रणलाई विदेश पठाउने उद्धेश्य हाम्रो छ । त्यसमा अध्ययन गरिरहेका छौ । नेपालको निर्यात बढाउने उद्धेश्य पनि हो । नेपाल भित्र चै यार्चा जाभा विस्तार गर्छौ नै । खास गरेर अव धनगढी हाम्रो रोजाइमा छ । त्यसका लागि पहिले हामी धनगढीमा कफी कल्चरको विकास गर्ने सोचमा छौ ।
कफी कसरी खाने , किन खाने, के फाइदा छन् त्यसको महत्व बुझाएपछि अनि विस्तारै यार्चा जाभा खोल्छौ ।

यार्चा कफीका सेवन कर्ताको प्रतिक्रिया कस्तो पाउनु भएको छ ?

हामीले राम्रो प्रतिक्रिया पाएका छौ । तर महंगो भयो भन्ने गुनासो धेरैको छ । त्यसैले प्रति कप ३०० देखि १३ सयसम्मको दररेटमा केही हेरफेर गर्ने कि भन्ने सोचमा छौ ।

कफी जाभा मात्रै हो कि अरु व्यवसाय पनि केही गर्दै हुनुहुन्छ ?

म आफूले पढेको इन्जिनियरिङको काम पनि गरिरहेको छु । त्यही कामले गर्दा पनि यार्चा जाभामा लगानी गर्न सजिलो भयो । हामी कफि फारमिंग गर्ने सोचमा छौ । सुदूरपश्चिममा कफी उत्पादन कस्तो हुन्छ होला त्यसमा पनि अध्ययन अध्ययन गरिरहेका छौ ।

यार्चा जाभाको व्यवसायबाट कत्तिको उत्साहित हुनुहुन्छ ?

म उठ्दा सँधै उत्साहित भएर उठ्छु । अहिलेको कामले उत्साहित छौ । दुई ठाउँमा गरेर एक करोड जति लगानी गरेका छौ ।

अत्यमा  तपाईले इन्जिनियरिङ क्षेत्रको मान्छे सरकारी जागिर किन खान्नौ वा विदेश किन जान्नौ भन्ने प्रश्न कत्तिको खेप्नु पर्छ ?

यस्ता प्रश्न आउछन । म मेरा सबै कुरा डायरीमा नोट गर्छु । मेरो डायरीमा पहिलो सरकारी जागिर खान्न दोस्रो विदेश जान्न भन्ने काम गर्ने हिसावले जान्न भन्ने अठोट लेखेर राखेको छु । मलाई नेपालको माया धेरै लाग्छ । म जस्तो युवाले देशको वेरोजगारी हटाउन योगदान गर्नुपर्छ भन्ने सोच छ । नेपालमा धेरै सम्भावना पनि छन् । सरकारी रोजगारीमा सीमितता छ तर, नीजि क्षेत्रमा असिमित रोजगारी सृजना गर्न सकिन्छ । त्यसैले म धेरै वेरोजगार युवालाई रोजगारी दिन सकिन्छ कि भनेर नीजि व्यवसायमा लागेको छु ।
प्रस्तुती ः प्रकाशविक्रम शाह

प्रतिक्रिया दिनुहोस्
विशेष समाचार