कोरोना भाइरस संक्रमितको गुनासो– अहिलेसम्म न औषधि, न चेकजाँच

धनगढी । दुवईबाट फर्केका धनगढीका एक ३४ वर्षीय युवकमा कोरोना भाइरस संक्रमण रहेको पुष्टि भइसकेको छ । यससंगै आम मानिसमा केही ठूला प्रश्नहरू उब्जिएका छन् ? ती युवक कुन् कुन् रुट भएर आफ्नो घर धनगढी आइपुगे ?, घरमा पुगेपछि उनले कोकसलाई भेटे ? उनले भेटेका व्यक्तिहरूको स्वाब परीक्षण भयो कि भएन । उनीहरूलाई क्वारन्टाइन वा आइसोलेशनमा कहिलेदेखि राखियो ? संक्रमित युवाको उपचार कसरी भइरहेको छ ? सेती प्रादेशिक अस्पतालमा कोरोना संक्रमितको उपचारका लागि के कस्तो प्रबन्ध गएिको छ ? र ती युवकले कस्तो अनुभव गरिरहेका छन् ? र, अरुलाई के सन्देश दिन चाहन्छन् ? यी तमाम मुलभूत प्रश्नको उत्तर पाउने क्रममा अनुमोदन खवर डट कमले ती युवक र उनका परिवारजनसंग शनिबार बिहान गरेको कुराकानीको सम्पादित अंश यहाँ प्रस्तुत गरिएको छः

दुवईबाट इमिरेट एअरलायन्सको फ्लाइटबाट म २० मार्च (चैत्र ७ गते) बिहान ७ बजे दिल्ली पुगे । दिल्लीबाट विस्तार एयरलाइन्सको फ्लाइटमा साझ ४ बजे काठमाडौं पुगेको थिए । काठमाडौं विमानस्थलबाट मामाको छोरासंग मोटरसाइकलमा मामा घर पुगेको थिए । घरमा माइजु मात्र थिइन् । म मामाको घरमा अलग्गै कोठमा बसेको थिए ।
२१ मार्च (चैत्र ८ गते) काठमाडौंबाट सिधैं धनगढी आउने भनेको थिए, तर टिकट नपाएपछि मैले नेपालगन्जको टिकट काटे । काठमाडौंबाट नेपालगन्जसम्म बुद्ध एयरको फ्लाइटमा पुगेको थिए । नेपालगन्जको विमानस्थलदेखि म कोहलपुरमा विद्युतीय रिक्सामा पुगे । कोहलपुरबाट माइक्रोमा अत्तरियासम्म पुगे । अत्तरियादेखि बस समातेर धनगढी पुगेको थिए ।
म दुवईमा खुद्रा पसलमा काम गर्दै आएको छु । विगत चार वर्षदेखि म त्यही काम गरिरहेको छु । म दुवईबाट विदामा नेपाल दुई पटक आइसकेको थिए । अहिले विश्वभरी कोरोना भाइरसको महामारी फैलिरहेकोले कम्पनीले एक महिनाको विदा दिएर घर पठाएको थियो ।
कम्पनीमा काम गर्दा एसीमै बस्नु पर्ने थियो । त्यसैले रुघाखोकी प्रायः लागिरहने गरेको थियो । दुवईबाट आउँदा मलाई रुघाखोकी केही थिएन । तर, धनगढी घर पुगेपछि सामान्य रुघाखोकी लाग्यो । श्रीमतीले १० गते राती उपचारमा जान सुझाव दिइन् । म श्रीमतीकै आग्रहमा ११ गते एक जना भाई नातापर्नेसंग मोटरसाइकलमा सेती प्रादेशिक अस्पतालमा भर्ना भए । ११ गतेदेखि अस्पतालको आइसोलेशनमै म उपचाररत थिए ।
शुक्रबार ममा कोरोना भाइरस भएको पुष्टि भएपछि अहिले मलाई अस्पतालको शवगृह छेउमै रहेको कक्षमा एक्लै राखिएको छ । मेरो स्वास्थ्य अवस्था सामान्य नै छ । हल्का खोकी लोगेको छ । ज्वरो ९७ डिग्री मात्रै छ । मलाई अलग्गै राखेदेखि अहिलेसम्म चेकजाँच गर्न कोही आएका छैनन् । अहिलेसम्म न औषधि दिएका छन्, न त तातोपानी कै व्यवस्था गरेको छ । म चिसो पानी खाएर बसेको छु ।